tag:blogger.com,1999:blog-7255944531309562913.post6745550254333944544..comments2016-03-29T08:11:08.134-07:00Comments on Faesla Evreni: Yokluğun MaskesiJohn Constantinehttp://www.blogger.com/profile/16013513894240239186noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-7255944531309562913.post-39329478510590539592015-05-14T08:46:39.350-07:002015-05-14T08:46:39.350-07:003,2,1-Başla!
Eski zamanda gördüğüm bir düş gibisi...3,2,1-Başla!<br /><br />Eski zamanda gördüğüm bir düş gibisin şuanda. <br />Ne konuştuğumu dahi hatırlamıyorum, o kadar uzaktasın ki artık.<br />Çok mu gururluydun kendini dahi hatırlatmak için? Yoksa çok mu içine kapanık...<br />Ya da zamandı işte.<br />Ne kadar tuhaf olsan da tatlı yüzün itici olmana müsade etmiyordu.<br />Ve insan sende bir şeyler arıyordu.<br />Oysa sen de herkes gibi memeden kesilince ağlayan bir bebektin.<br />Bir ara saçlarımla, gözlerimle ilgilenmiştin. <br />Ama fikirlerine yorum yapınca sanki pek de iplemezdin.<br />Herhalde özel güçlerimiz olsun dilerdin. <br />Ama “elimden gelmiyor” cümlesini kurduğunda belki de kendi kendine vazgeçerdin.<br />Donuk bakardı gözlerin. Neden? Çok mu düşünürdün?<br />Her daim çok mu düşünmüştün yoksa hayatta?<br />Düşünüp düşünüp bir adım atmamış mıydın?<br />Doğru, zamana bırakmıştın... Onu çok seviyordun.<br />Sanırım insan daha çok dinlenebiliyordu işi ona bırakınca.<br />Sen de kendini artık ona bırakmıştın.<br />Niye? Elinden bir şey gelmiyor muydu?<br />Hayat ellerini sıkı sıkıya bağlamış mıydı yoksa?<br />Ne yapmıştın o zaman?<br />Düşünüp düşünüp bakakalmak..?<br />Ne yapmışlardı sana?<br />Bir camın ardına iteleyip kitlemişler miydi? <br />(Hatta belki daha fazlası)<br />Sanırım sen de memnundun ama halinden, biraz da beğenmiştin yerini belki.<br />Uzaktın onların gürültüsünden. Ama yalnızdın. Tek başına kalmıştın ve buna da alışıyordun.<br />Zamanı tanımıştın orada. Hoşuna gitmişti. <br />Seni sarıyordu sessizce ve uyuyabiliyordun onun içinde, uzaklaşabiliyordun.<br />Ellerini açacağına da inanıyordun onun günün birinde.<br />İnanıyordun.<br />Belki de sende tek bıraktıkları bu olmuştu.<br />Veya alamadıkları mı?<br />İsteseler onu da alırlardı aslında sen ama vermemekte diretmiştin.<br />Zaman sana tembihlemişti bir gün bittiğinde onunla kurtulacağını.<br />İnanıyordun işte...<br />Sonra o camdan çıktın ama o kadar alışmıştın ki, kendine bir cam yapıp gözlerine taktın.<br />Adına da gözlük dedin belki. Ama o sana değil sen ona uymaya başladın.<br />O sana uyamazdı zaten, çünkü değişemezdi. Ama sen değişebilirdin.<br />Çok değişmiştin de annenin kucağından atladığından beri.<br />Sen de kendi çocuklarına analık yapacaktın kendi evreninde.<br />Ama önce gelişenin gözlüklerinin değil, yüreğinin olduğunu anlamalıydın.<br />Gözlükler ihtiyaca göreydi ve biz yenilerdik onları.<br />Neyse deyip zamanda kaymaya bırakıyordun kendini.<br />Güzel de kayıyordun. Çünkü kendini bu alanda iyi geliştirmiştin camın ardında.<br />Hep rahatsız ediyordu ama gözünün dibindeki bu yansımalar.<br />Kırıp atmak istiyordun fakat onlar senin değildi ki. Şekillerini bile değiştiremezdin.<br />Sonra gene kaymaya başlıyordun. Anasına, babasına...<br />Seni merak ediyordum.<br />Ama işte bu kadardı ve bu kadardı zaman.Anonymousnoreply@blogger.com